571'de doğdu Ahmed'in yıldızı,
Kapladı nur alem-i cihanı.
Çöktü Kisra'nın sarayı,
Çekildi Save'nin suları.
20'li yaşlarda üye oldu Hılfu'l-fudûl'e,
Aldı mazlumun hakkını söke söke.
Çok geçmeden adı yayıldı Mekke'ye,
Artık El-emin'di şehirlerin anası Bekke'de
610'da Nur Dağı'nın Hira Mağarası'nda,
Geldi Namus-u Ekber Allah'ın kelâmıyla.
Allah buyuruyordu: Oku! Rabb'inin adıyla,
Alemlere Rahmet sensin Mustafa.
Daha sonra bir müddet kesildi vahy,
Server-i Enbiya'nın içini bir Kürt kemiri verdi.
Niye böyle olmuştu? Niçin kesilmişti vahy,
Nebim böyle düşünürken geldi Müddessir (1-5) ayetleri.
Rasulümün felâh buldu yüreği,
Darılmamıştı, küsmemişti ona Rabbi.
Tam aksine vermişti gizli davet emrini,
Bu kutsal emri 3 yıl boyunca yerine getirdi.
Bu 3 yılın ardından açık davet başladı,
Müşrikler, kâfirler şaha kalktı.
Müslümanlar uğradı zulme, artınca zulmün şiddeti,
Nebim yolladı Habeşistan'a Mü'minleri.
Bu yıllarda boykot uygulandı,
Müslümanlar kuşatmaya alındı.
Hz. Hatice ve Ebu Talib Ahirete uğurlandı,
Taif'e gitti umduğunu bulamadı.
Senetû'l-hüzn dendi bu yıla,
İsra ve Mir'ac yaşandı bu yılda.
Gitti Mescid-i Haram'dan Mescid-i Aksa'ya,
Mescid-i Aksada yükseldi Sidretü'l-münteha'ya.
Orada nice nimet verildi, lakin müşrikler yalanladı,
Eziyetler, iftiralar arttı, artık geldi hicretin zamanı.
Akabe'de anlattı 6 Hazrecli'ye Hakk din İslam'ı,
İzledi bunu Akabe biatları ve ümmetin Yesrib hicreti.
Yesrib'de kuruldu Medine İslam Devleti,
Nice gazve ve seriyye burda gerçekleşti.
11 Ocak 630'da feth edildi şehirlerin anası,
Fethin ardından Hac farz kılındı, senetü'l-vüfud başladı.
Hz. Muhammed 632'de Veda Haccını yaptı,
Veda Hutbesine yüz binlerce insan katıldı.
Hz. Ebu Bekir döktü binlerce gözyaşı,
Enbiyalar server-i görevini tamamladı.
8 Haziran 632'de söndü, doğan yıldız 20 Nisan 571'de,
Ebediyete kavuştu Enbiyam Medine-i Münevvere'de.
Alem-i cihan yasa boğuldu haberi aldığı anda,
Bugün yatar alemlerin rahmeti Ravza-i Mutahhara'da.
Tüm alem-i cihan şahitlik eder ki,
Mahmud'um görevini hakkıyla eda eyledi.
Cihanda Ki tüm kelimeler kifayetsiz kaldı,
Ömer'in sözü buraya kadardı.
