Online Üye
Online Ziyaretçi
Okyanus mavisi, fırtına artığı bir gece
Sen yoktun evlerimiz çatırdadı
Son nefesler duvarların arasına karıştı
Öfkeli yer, medeniyeti sorgularken
Yağmurluydu, kızıl kıyametti gökyüzü
Sonun başı tüm ihtişamıyla gelmişti
Düşünceler hallacına kavuşmuş
Kilit üstüne kilit vurduğum sesin
Kulaklarımda son kez çınlıyordu
Giderken sarıldığım sadece senin kalbindi
Papatyalara benzeyen bakışlarını düşündüm
Tahammül edemediğim tek bir şey vardı ya
İşte onu, bize inançsızlığını bağışladım
Hayal kırıklıklarım özgür artık
Bileklerine kondurduğum keten kuşları da
Yağmurlu gecemin sisli sabahı
Şiir olduk, şiir koktuk bak ikimiz de
Birbirini kalbine gömenlere katıldık
Geçit vermeyen çölümün yorgun bedevisi
Sevdamızın tüm güzellikleri sana emanet
Yoklukla kuşandığım o günlerimizde
Bir yudum dem bana yetmiş oysa
Daha fazlası sevdayı anlamayanlaraymış
Ben gönlüme düşen her harenden razıyım
Sen de keten kuşundan razı ol olur mu?