
Ayrılmışız binbir emekle
Yeşermez ki nilüfer beklemekle
Sokakta ayakkabılarımı silerken
Düşündüm onu seni severken
Bilemezsin ki kim kimi satar
Seher vaktinde saat dururken
Gitme diyemezsin ki en başta
Saat bu gecme diyemezsin ki
Kiralık kadınların bağrında
Mutsuz olmak nedir bilir misin
Seni hatırlamak varken
Bırak seveyim her halini yok olsan da
İzin ver söveyim dünyanın saatine
İzbe sokaklarda it ile kedi dalaşı
Kavga etme diyemezsin ki
Kendimizle kavgamız sürerken
Nilüfer mevsiminde
Dudaklarını taşıyacaktım zirveye
Kirpiklerini vuracaktım nefesimle
Saçını tarayacaktım ateşle
Unutmak olmaz ki hatırlamadan
Esirin olmuş aklım
Erkenci bahar açarken
Neden olursun sonbaharım
Nilüfer mevsiminde
Seni;
Sensizliğin nemrut ateşinde
İzbe sokakların karanlığında
Birkaç kadeh dibinde
Hatırlamalıyım….
Saatin akşına zincirlenmiş zihnimle
Belki de
Artık gitmeliyim senden bir buruk vedayla…