Þu devrin halini seyrana çýktým,
Ýnsan nerden gelmiþ, nere gidiyor.
Denize bakýp da kaptana þaþtým,
Dümensiz gemiyi salmýþ gidiyor.

Dünyasýn küsmüþ, bana darýlýr,
Makiniste dünya hali sorulur,
Ateþçi yorulmuþ, makas kýrýlýr,
Kara tren raydan çýkmýþ gidiyor.

Þoförüm diye caka satarlar,
Ortalýðý birbirine katarlar,
Freni yoktur gaza basarlar,
Cehennem yolunda dolmuþ gidiyor.

Bilmem ki nasýl çizilir hatlar,
Kýrýlmýþ araba çekmiyor atlar,
Dünyaya tepeden bakan pilotlar,
Kanatsýz uçaða binmiþ gidiyor.

Ýnsan anlamýyor insan dilinde,
Giyinmiþ elbise, telsiz elinde,
Astronotlar uzay, feza yolunda,
Füzelerle aya çekmiþ gidiyor.

1977
Abbas Yurt