Þu dünyada bozulmayan ne kaldý ki,
Caddeler bozuk, yollar bozuk.
Zengin bir koca arayan,
Kýzlar bozuk, dullar bozuk.

Pisliklerle dolu her kýyýmýz,
Sýk sýk kesilir çeþme suyumuz,
Çýkar can fakat çýkmaz huyumuz,
Kalpler bozuk, gönüller bozuk.

Obur mideler buna alýþýk,
Et kokmuþ, yað karýþýk,
Her gün sýk sýk kesilir ýþýk,
Trafolar bozuk, piller bozuk.

Tilkilerin de sesi çýktý,
Her yüzün bir maskesi çýktý,
Her þeyin çok sahtesi çýktý,
Paralar bozuk, pullar bozuk.

Gün boyunca çalýþmamýz, gayretimiz,
Anlýmýzda namusumuz, iffetimiz,
Kafamýzýn içindeki niyetimiz,
Baþlar bozuk, gözler bozuk.

Erzincanlý yazar eserini,
Anlayýp ta bilen çýkmaz deðerini,
Artýk anlayan yok birbirini,
Kalemler bozuk, diller bozuk.

Yalan deðil gerçek yazdýklarým,
Abbas der iþlerimiz kalmasýn yarým,
Kýzma bana ey yüce ulu tanrým,
Ýnsan diye yarattýðýn kullar bozuk.

1977