Cem Yýlmaz ýn biri bu gün.

Cem Yýlmaz’ýn biri bu gün Beylikdüzün’den fuar önündeki duraktan kalkan metrobüs’te  yanýma oturunca baþladý hikayemiz. Hemen yanýma oturunca. Sizi tanýdým cem bey dedim. Ben sizi tanýmadým dedi. Olsun dedim. Ýnsanlarý gözleyip malzeme toplamaða mý çýktýnýz dedim. Hayýr sýzýn gibiler sayesinde sýkýntý yok dedi hafif hiciv içersene muhabbete giriþ olduðu için renk vermedim. Efendim bir gösterinizde hemþirelerle ilgili bir hikaye anlatmýþtýnýz. Bu hikayenizde doðu almanya  gülle takýmýnýn hemþire olarak aþý yapmaða geldiði askeri bölgede geçen hikayeniz. Bende o hikaye yi yaþadým bire bir anlatan siz olmanýza raðmen o hikayeyi yaþýyan yýl 1980 yer Sývas Temeltepe hikayesi sizin bu hikayeyi yaþamýþ olmanýz mümkün deðil diyice kýzar gibi oldu ama saygýlý bir insan olduðu için. Konuyu uzatmadý. Bu sýrada durak lar hýzla akýyor. Otobüs kalabalýklaþýyordu. Ben cem bey dedikçe metrobüsteki yolcular daha dikkat kesiliyorlardý. benimde artýk hiçbir kuþkum kalmamýþtý bu Cem Yýlmaz’dý. Muhabbeti kesmemek için menepoz teyze hikayesini hatýrlattým. mukavva ev ,burda yapýlmýþý var. Bu hikayeyide on numara anlatmýþtý fakat yaþamýþ olmasý imkansýzdý.  Bu hikayeyide aynen yaþadýðýmý anlattým. Maksat muhabbet kesintiye uðramasýn. Baþýmýz kalabalýklaþmaya baþladýðýný fark ettim. Ýhtiyar çeneni kapa kalk in aþaðý der  gibi bakýyorlardý. Ayaktaki vatandaþlar. Niçin fuara geldin bey amca  diyince.  Anlatma sýrasý bana geçmiþti. Eski tarihlerde zamanýn kaliteli yani birinci sýnýf kabul edilen lokantalarýnýn birinde komi olarak çalýþtýðýmý. Bar kýsmýndada çalýþmamýn da olduðundan ne yaparsam yapayým. Garson olamadýðýmý detaylarýyla anlattým. Hatta bende bir gelecek göremedikleri için iþten kovduklarýný falan anlatýnca o zamanlar bu iþlerin okulu yoktu cem bey ben bu iþlerde sizin gibi mektepli deðilim alaylýyým alaylý diye kinayede bulundum.Yabancý dil bilgimi sordu  One minute ile bleck sea arasýnda biryerde olduðunu söyledim. Seviye belirlememi hemen yaptý.

Ýyi yapmýþsýn dedi yabancý dilin biraz akýcý olsa benim marmaristeki otelin resepsiyonunda çalýþmaya baþlardýn dedi. Lokanta kýsmýnda baþ garson ol kabul edersen diyince .Geçmiþten gelen ezikliðim kendini gösterdi. Yemek salonunu yöneten kiþi olayým. Metrdotel ruhu var bende cem bey diyerek yerimden kalktým. Ýnecek var düðmesine bastým.Abuk sabuk sorular soran bir grup insana kendisini emanet ederek. Üst geçite týrmanmaya baþladým.

Beylikdüzü- Cevizlibað arasý bir hikayedir.