Online Üye
Online Ziyaretçi
Her ayrılık, sevdanın tınısını saklar içinde
Hiç edilmemiş baki bir veda vardır yüreğinde
Belki açık bırakıp tüm ömrünün kapısını
Kışın donmak, yazın yanmak ister
Ama bulamaz derdine deva
Kalp, hep kırık bir mahfaza
Neden görünmez bu ufuk
Çıkmaz hiçbir yeminli yarına
Naif bir türkü gibi dimağımda
Sessizce söylenmiş her şey ömür ağıma
Düşüp aşkın telaşına
Yolları geçmekte varmış ömür
Yaşlanıp ölmekte varmış gönül
Ben hiç eskimez sanırdım insan
Hiç severken ölürmü ruh
Oysa anladımki binbir parça
Her sevişinde ölürmüş ruh
Sonra dirilip isa nefesiyle
Yeniden sevip gelirmiş dile
İşte o anda tamda o rütbede
Edilecek bir çift sözüm var yine
Kalbim artık sevme!