Ver kulağını dinle, o feryatları işit,
Nice insanlar yürür yüzleri çeşit çeşit.
Her adımda ayrılık, başka başka her adım,
Yolların öz kardeşi, kenardaki kaldırım.
Ne ruhlara yol verdi, nice insanlar gördü,
Bu kaldırımlar gergef, birçok sevdayı ördü.
Çileye ortak olan çilekeş kaldırımlar,
Özünden zerre vermez, düşse de yıldırımlar.
Bedenlere yapışıp bırakmayan hastalık,
Maharetler kenarda orda başlar ustalık.
Ümitler suya hasret, hasret taşlar uykuya,
Uykuya dalınıyor adımlar duya duya.
Kaldırımlar; çöllerden, susuz ve daha yanık, Uykudayken insanlar, kaldırımlar uyanık.
Götürür sevdalara çilekeş adımları,
Kim tanımaz bilemem, garip kaldırımları?
Evsiz barksız insanın, gecedir sevdalısı,
Dert ortağı olmak onun alın yazısı.
Yalpalarken adımlar, suskundur kaldırımlar,
Nasıl öder hakkını o vefasız adımlar.
Bıraksın artık seni, feryat et yalvarsana,
Boynu bükük kaldınız, kaldırımlar insana.
Yerin yurdun bellidir, kalkıp da gidemezsin,
Ben gezerim yürürüm sen bir şey diyemezsin.
Nerde bıraktın söyle, yürekten sevenleri?
Ana gibi mi sardın yıkılmış bedenleri?
Bilirim kucağında, sefil olan adımlar,
Gözlerimde uyku var, elveda kaldırımlar.
(
Elveda Kaldırımlar başlıklı yazı
resul-karahan tarafından
28.06.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
