Yine böyle pilajdayken ben
Bir kadin, suya girdikce her yeri meydandalara dökünüp soyunuyor
Sudan cikinca belden asagisina portakal renginde ketenden atkiyla pestemal,
Türbana sarili kafasi kiyak, gözünde yüzünü benden fistigi yok kaplayan gözlük
Her dalga gelisine kadar topladigi siyaha calan cakil taslarini topluyor
Ugrunu arkasini herkese cömelerek sana doyamadim yaziyor
Telefona yazdiginin resmini cekiyor, ötekinin bekledigi yere siyirip yolluyor
Dalgalarin kuvvetlisi gelip orta yerdeki cakillarin günahini temizledikten sonra
Bugün beni kimse kolay kolay söndürüp doyuramaz acaip azginim
Egile cömele ayan beyan herkese
Yazip yolllamasi saatleri buluyor, sanal sehvete doyup usandiktan sonra
Gidip kumsal kafeteryasindan dondurmaya yumulup yalaniyor
Bir baskasi yirmibes otuzluk utangac kiz..
O kadar nazli, öylesine sessiz, esen meltem rüzgarlarinda denize sifir ve güzel
Her gittigimde pilajdaki ayni yerinden cikip geliyor
Saatlerce
En siddetli dalgalarda bile bana misin demeden yüzüyor
Kumlara serdigi bir kac parca esyasiyla kimsiz kimsesiz ve o kadar mi
Mahsun üzgün buruk ask ve sevgiye en görünen haliyle cirpinan cagrilar gibi
Yüzünde annesinden disariya birakilmis masumiyetin cicekligi
Egilerek cakil taslarinda bulanik düsüncelerini susturup avunurken
Kimbilir nelerin korlarina yanik cisil cisil agitlar sancisinin
O kadar kivircik sacli, bugday tenli , o kadar yapa yalniz..
Parcalaniyor yüregim icimde kendimi tutamiyorum
Yüce mevla diyorum, egrisini dogrusunu,
Ubbusunu gubbusunu bilmesine elbbette ki sen bilirsin de..
Yüce mevla, beni bos ver ne olursun buncagizzin
Kimden veya senden ne dilegi varsa onu ver, sessizligini duy
Görülmeyen agidini ve cigligini isit, haziranini yasat
Yazini güzünü bahti diyarini
Yüce mevla,  ne olursun…!
 
Seyfi Karaca……….Haziran / 24