Kelebek Mektuplarý - 1

" az þey paylaþtýðým, ancak çok þey paylaþmayý hayal ettiðim
aþkýn tanýmýný tüm harfleriyle yaþadýðým SEVGÝLÝM'e... "

/
sevdiðim insanlara kýzabilirdim
eðer sevmek bana
mahzun durmayý
öðretmeseydi
/

Bizim hayatýmýz hep þavký sularda bir dolunay gibi kaldý, Odabaþý'nýn dediði gibi. Bu oyunda kalmak için çok çabaladýk, ama hep kendini her þeyin üstünde tutmaya çalýþanlarýn faulleriyle dýþarý atýlmaya zorlandýk. Oyunun hakemi satýn alýndý, þikeler yapýldý, oyundan atýlmasak da yenilelim yeterdi. Ama sen ve diðer herkes bilsin ki bu oyundan maðlup çýkmayacaðýz. Aþk; bu hayatýn yeri gelince en güzel, yeri gelince en acý parçalarýndan biri oluyor. O yüzdendir ki hangi duyguyu býrakýrsa býraksýn hayat devam ediyor. Ve eðer bu hayatýn içinde ya da kýyýsýnda bir yerlerde kendimizi görüyorsak, en amansýz gibi görünen acýlarý da sineye çekerek bu hayatta varolduðumuzun, bu oyunda bizim de bir yerimizin olduðunu, sana ve herkese göstermeliyim.

Sahip olduðumuz dost, iþ, aþk ne varsa elimizden geldiðince sahip çýkmalý, tüm bunlara bakarak hayatýn neresinde olduðumuzu anlamalý ve varoluþumuzun nedenini çözmeliyiz. Bunu çözdüðümüz vakit en çözümsüz gibi görünen düðümler de çözülecek ve çoðu zaman bize anlamsýz gibi gelen hayatýn ve içinde yaþamaktan baþka bir þansýmýn olmadýðý aþk’ýmýn da sýrrýný da çözmüþ olacaðýz.

hayat
sevdiðinin yanaðýnda bir gamzedir
hasret
güzelin gözlerine bakmadan yaþamaktýr
umut
aþkýn dilinde bir türküdür
acý
sokakta her gördüðün yüzde onu aramaktýr
gurur
sevgili hasretiyle yüreðini boðmaktýr
inat
aþkýn büyüsüne meydan okumadýr
zulüm
yari yüreðinden vurup terk etmektir
amaç
alabildiðine dolu sevmektir
sevgili
yüreðin, isyanýn ve tüm açlýðýndýr
ölüm
yüreðinde acý ve sevgiyi harmanlamadan gitmektir

Tabi bu ölüm arabeskçe, sýrf acýlar içinde çaresizce çýrpýnmak deðil, hayatýn tüm inceliðini ve manasýný bize kavratan bir acý ve sevgi yumaðý olmalýdýr. Ki acý ve sevgi birbirini tamamlayan ve insana bütünlük kazandýran oluþumlardýr. Tabiatýn ve insanýn varoluþunun sembolleridir. Bu semboller ki hayatýn her duraðýnda, deryalarýn her damlasýnda, güneþin her ýþýltýsýnda kendini gösteren anlamlardýr.

her þeyin bir adý vardýr da
ben sende yaþadýklarýma bulamadým bir ad
koklarsýn, gül dersin
duyarsýn, ezgi dersin
tadarsýn, ekmek dersin
dokunursun, sýcak bir el dersin

ben dokundum sana, yüksek bir aþk ile yüklendim
tadamadým ekmek tazeliðinde sevgini
baktým da gözlerinde boðuldum, tutunamadým kirpiklerine
ezgi saflýðýnda sesin kaldý kulaklarýmda
çiçeklerle harmanlanmýþ kokun kaldý
çekiniyorum soluk alýrken baþka kokular karýþmasýn diye
dedim ya kelebeðim, koyamadým adýný sende ürpertilerimi
duyduðum çýrpýnýþlarý, konuþurken sesimin sende düðümleniþini
aþamadým gönlümden beynime uzamýþ uçurumu
sunsam her þeyiyle bu sevdayý ellerine
sen koyabilir misin adýný
göðüs gerebilir misin bu sevdanýn amansýz dalgalarýna...

Göðün mavilikleriyle bilediðim sevdam, keskin bir býçak þimdi. Ayrýlýðýn sisli bulutlarýný vuruyor her savruluþunda. O bulutlar ki, sevdamý arýndýracak saðanak yaðmurlar taþýyordu içinde bir zaman. O saðanaklar ki, sevdamý en saf, en katýksýz halde sunmuþtu ellerine. Ve ben o lekelenmemiþ sevdamla dimdik duruyordum karþýnda. Azad edilmeye hazýr bir kuþ iken sevdam, sen onu yüreðine prangalayasýn diye sana sunuyordum. Ýstemiyordum onu senden, hep yüreðinde çýrpýnsýn, özgürlüðü düþleyen bir kuþ gibi. Özgür olunca da býrakmasýn yüreðini, sahibine alýþmýþ gibi. Uçup uçup konsun diyordum yüreðine.

ben sevdanýn bir damlasýný istiyordum
bir damla belki sende hiçbir þey
oysa o bir damla bende bir okyanus
sen unut demiþtin, ben unutma diyorum
unutma
çünkü hala sevdanýn özgürlüðüne kanat çýrpmaktayým
...

demir-ci