Kalemim
KALEMİM
Ahh kalemim...
Selvi boylum, mavi gözlüm.
tek sırdaşım, dert yoldaşım.
Dosttan ileriyiz seninle,
Dostlar, omuz omuzadır,
Oysa sen ceketimin iç cebinde,
Yüreğimdesin...
Bazan masamdaki beyaz kağıda,
Gözlerimi diker, bakarım.
Su sızmaz aranızdan bilirim.
Sözlerimi jurnalleyeceğini de...
Ama yinede şefkatle okşar,
Kulağına bişeyler fısıldarım,
Sevgiliden, sevdadan bahsederim.
Tabii ki sende inanırsın.
Çünkü saf ve temiz kalplisin.
Bir daha sana yalan söylemiyeceğim,
Eğer unutur mırıldanırsam,
O acı ekşi buruk heceyi,
Dur çizme ne olur,
O güzelim kağıdı.
Bugün bişeyi daha iyi anladım.
Düşenin dostu olmuyormuş.
Sen sen ol, düşme kimse eline.
Ana-baba- gardaş- kendine bile.
Taa ki klalemine bile.
Bak şuna; dinlemiyor beni.
Fısıldıyor herşeyi
O güzelim kağıda...
Veysel KARA
(
Kalemim başlıklı yazı
Veysel KARA tarafından
14.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
