Online Üye
Online Ziyaretçi
DUMANLI
BAŞA RÜZGÂR GEREK
Ne
demiş Koca Yunus;
“Dünya
bir handır, her gelen baktı geçti,”
Tanrı,
amellerimizi ölçtü, biçti,
Sonunda
Yüce Tanrı, amelimizden seçti,
İster
sevin, ister avun, ister dövün diye
Dumanlı
başa rüzgâr gerek, adı Alize olsun
***
İnsanların
başında kara duman dolaşır
Bir
rüzgâr bekler çaresiz, dumanı dağılsın
Aklın
bir rüzgârdır bre gafil, Tanrı’dan gelir
Dumanlı
başa rüzgâr gerek, adı Bora olsun
***
Âşık
ile Maşuk, kavuşamadıysa
Kara
bulutlar düşer, hem başa hem gönüle
Gönül
ferman dinlemez, deler dağları aşar
Dumanlı
başa rüzgâr gerek, adı Samyeli olsun
***
Hak
ile batıl savaşır durur,
İblis
dediğin nefis, günaha savurur
Vur
zinciri nefsine, görürsün kudurur
Akıl-irade,
dumanları nasıl da dağıtır
Dumanlı
başa rüzgâr gerek, adı karayel olsun
***
Cürüm
çukuruna kendin girersin,
Başkaldırır
bakarsın, uzanan el beklersin
O
el uzanmaz sana, kötülükte ısrarlıysan
Dumanlı
başa rüzgâr gerek, adı lodos olsun
***
Kara
bulutlar düşmüşse başın üstüne
Başlamıştır
hasat zamanı, pişmanlık nafile
Ektiğini
biçtiriyor insana, İlahi Kudret eliyle
Dumanlı
başa rüzgâr gerek, adı meltem olsun
***