Yerlere ve göklere karaları bağlattın
Gözyaşların sel oldu nehirler gibi aktın
Ah Efendim Taif'te melekleri ağlattın
Cemaline bakmaya melekler doyamazken
Kainat yollarına olurken bin kez feda
Mevla hiçbir kimseyi yerine koyamazken
O taşları atarken nasıl kıydılar sana
Ellerin semadaydı hamd vardı dillerinde
Kudsi çilen oldu gül muameleler diken
Teselli etti Allah o yaban ellerinde
Yarabbi beni kime bırakıyorsun derken
Hakk'a sığındığında O'ndan geldi bir ferman
Dağlar yürüyecekti sen istemedin ama
Yine ümmet sevgisi oldu derdine derman
Al kana boyanırken kainat girdi gama
Kabul oldu o duan iman eden çoğaldı
Şefkatli olmasaydın yakardı azap canı
İnsanlığa rahmetsin zulmet senle dağıldı
Rahman'ın kıymetlisi Sultanların Sultanı(SAV)
Selva Durmaz Emir
Efendimiz (SAV)'in Taif yolculuğundan bir kesit..
