Mutlu olduğum anlar çoktur,başkaları gibi mutluluğu ben hep uzaklarda aramam,içimde ararım ve de kendimi sevdiğim için   kendimi mutlu etmesini  bilirim,tanımadığım birisiyle sohbet etmek,tanıdıklarımla münakaşa etmek,bazen de susmak, yolda bulunan küçük taşı köşeye atmak bile benim için mutluluk kaynağı oluverir.Fazla hayal kurmayı da sevmem çünkü hayal kurduğun zaman  'o anın' tadını kaçırıyorsun ve mutlu olamıyorsun.Hayaller ile gerçekler bazen öz kardeş gibi olurlar bazen üvey kardeş bazen de  kalleş.

Unutmadığım,unutamadığım ve unutamayacağım  bir anım  olmaz mı,var:sağlık karnesi.Şimdiki nesil bilmez,eskiden  kapağının yeşil olmasından dolayı"yeşil kart"dediğimiz sağlık karnelerimiz vardı,doktora giderken onu götürür,muayene olur ve  doktor  ilaçlarımızı ona yazardı reçete olarak.Bir öğrenci defterini andırırdı,sayfaları  dolduğunda  yenisi  çıkartılırdı.
Annemle babamın yeşil kartları veya hiçbir  sosyal güvenceleri yoktu.

2006 yılında işe ilk başladığımda tek  hedefim annemle babamın sağlık karnelerini çıkartabilmekti.Onun için bir iş yerinde,belirli süre,çalışma zorunluluğu vardı.İstenilen şartları sağladığım an  sosyal güvenlik kurumunun  kapısını çalmıştım.

Sağlık karnelerini elime alıp bu müjdeli haberi aileme telefonla bildirdiğimde dünyanın en mutlu insanıydım.
( En Mutlu Anım başlıklı yazı berberce tarafından 13.08.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu