Tarihin gölgelerinde, yüce bir çağrı var,
Büyük Selçuklu'nun izinde, bir millet uyanır.
Her bey ki, adaletle hükmeder,
Kılıcının keskinliği, hakkın yanında durur.
Bir damla abı hayat dokununca kaleme,
Heceler Hakan oldu o alp'in yüreğinden.
Bir mana yüklendi, tarih yazan sözlere,
Tarihin ruhu vardı, asırdan asra izde.
Aşkın ateşiyle yandı, gönüller yüce,
Her harf bir destandı, sığmazdı bir gece.
Alparslan’ın bakışı, taştı deryalar gibi,
Her zerrenin içinde, yankı buldu bin sesli.
O gül burcu, bir sır gibi saklıdır hala,
O mananın ardında, yatan nice şevk var.
Yesevi’nin yüreği, coştu bir çağ gibi,
Her damla abı hayat, aktı yürekten dibi.
Tarihin akışı, onun adını taşır,
Alparslan’ın ruhu, her zerrede dolaşır.
Her hece, her harf, birer yüce otağ oldu,
Kalemden dökülenler, bir sevda şarkısıydı.
O gül burcunun ardında, saklı bir sır,
Yesevi’nin öğüdü, sevgiyle yazılır.
Kalemin ucunda, bir mana bulur her şey,
Alparslan’ın ruhuyla, dolup taşar her bey.
UMUTHAN NEJAT
