Kimileri iner, kimisi biner
Dünya
bir trendir, insan da yolcu...
Kiminin
gün gelir ışığı söner
Dünya
bir trendir, insan da yolcu...
Tren
aynı tren, vagonlar farklı
Manzaralar
aynı, bakanlar farklı
An
be an trenden çıkanlar farklı
Dünya
bir trendir, insan da yolcu...
Her
insan rızkını alır payından
Vakit
dolar ok ayrılır yayından
Gün
gelir tren de çıkar rayından
Dünya
bir trendir, insan da yolcu...
Nefesler
tükenir, yol biter bir gün
Vaha
görülünce çöl biter bir gün
Hatıralar
kalır, kul biter bir gün
Dünya
bir trendir, insan da yolcu...
Bu
nasıl yolculuk, kıran kırana?
Hem
hayra hem şerre yoran yorana...
Menzil
noktasını soran sorana...
Dünya
bir trendir, insan da yolcu...
Hak
verdiklerini gün gelir alır
Gurbete
düşen ruh, sılayı bulur
Trenler
boşalır, makinist kalır
Dünya
bir trendir, insan da yolcu...
Ettiğin
yemini unutma sakın!
Dünü
yâd eyleyin, aynaya bakın!
Yolculuk
bitiyor, son durak yakın
Dünya
bir trendir, insan da yolcu...
Bir
el gül bahçeni bozacak bir gün!
Dönüş
beratını yazacak bir gün!
Senin
de kabrini kazacak bir gün!
Dünya
bir trendir, insan da yolcu...
Hayat
bir yolculuk, yoldadır insan
Ha
düştü düşecek, daldadır insan
Ahiret
vahadır, çöldedir insan
Dünya
bir trendir, insan da yolcu...
Ey
can gitmek varsa dönmek de vardır!
Sade
yanmak yoktur, sönmek de vardır
Dünya
treninden inmek de vardır
Dünya
bir trendir, insan da yolcu...
İnsan
da dünya da fânidir gayrı
Cennette
azıktır insanın hayrı
Herkesin
vagonu ayrıdır ayrı
Dünya
bir trendir, insan da yolcu...
Yollar
tükenmeden tükendik bizler
Ne
çabuk geçiyor baharlar, güzler
Giden
mi kalan mı daha çok özler?
Dünya
bir trendir, insan da yolcu...
Bilinmezle
dolu dağın ardı can!
Cevap
beklediğim, soru sordu can!
Bu
yolculuk bizi hayli yordu can!
Dünya
bir trendir, insan da yolcu...
Herkes
yol yorgunu, bir akındadır
Boyun
kıldan ince, kılıç kındadır
Nihai
istasyon pek yakındadır
Dünya
bir trendir, insan da yolcu...
Dertlerden
azade bir an olmadı
Odunun
olsa da çıran olmadı
Bu
yolda menzile varan olmadı
Dünya
bir trendir, insan da yolcu...
Zamandan
münezzeh değildir insan
Ömürden
düşüyor şubat, mart, nisan...
Trenden
iniyor İbrahim, Hasan...
Dünya
bir trendir, insan da yolcu...
Sardı
içimizi deli korkular
Kemirdi
ruhları dilsiz sorgular
Bu
çalan son düdük, sustu şarkılar
Dünya
bir trendir, insan da yolcu...
Ölüm
takoz koyar hayat koşuna
Gelsemdi,
gitsemdi, hepsi boşuna
Zaman
pek hoyrattır bakmaz yaşına
Dünya
bir trendir, insan da yolcu...
Bir
orda bir burda, insan gezgindir
Yol
da, yolculuk da senin yazgındır
Parantez
kapanır, bu son bozgundur
Dünya
bir trendir, insan da yolcu...
M. NİHAT MALKOÇ