Karanlığın içinden uzattı elini,

Tombul parmaklarla sardı bedenimi,

O çektikçe karanlığa her daim beni,

Tuttum umutsuzca hayatın elini.

 

Dolmuştur zamanımın her demi.

Kabul etmez ki verdiğim sözleri.

Duyulmaz yakarışlarımın sesi,

Ne kalır arkada benden geri.

 

Söndü gözlerimin feri.

Örttüler üstüme beyaz kefeni.

Toprak ayırt etmez ki geleni.

Sarar sıkıca tüm bedeni.

 

 

( Hayatın Eli başlıklı yazı 286228a tarafından 31.08.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu