Her gece
uykularıma devrilir delişmen bakışların
Talibi
değildim sanırdım yüreğinin izdivaçlarının
Dilimi tutamıyorum
susmam gerekse bile
Bu sıra
şarkılara müptelayım susmayı öğretirken dilime
“Aşığınım
yanında olamasam da” diye başlayan*
Dedim ya ne
zaman girdin cehennemimden içeri
Ne zaman
yıkıldı surları düşüncelerimin
Faşist
aşkların imtihanıydı belki de
Yine
kaybettim bütün sınavlarımı
“Özlemin
ağır bir imtihandır” demiştim hatırla **
En çok
gözlerine vuruldum sevgili
Kirpiklerin
ok olup karıştıkça bağrıma
Yolunu
yitirmiş bedevi uyandı uykularından
Yüzümdeki
ateşin ifadesidir İbrahim’den kalan
Ateşimle birlikte
girmiştim cennetine
Yedi düvel
yedi iklim ve saat yedi
Siyahtır
tülleri evrenin acıyla veda
Yabandır
dokunduğunda parmakların dudaklarıma
Arzuhalimdir
anlatmaya çalıştığım
Artık mavi
değil sen yoksan evrenim
Saat
sabahın yedisini vuruyor sevdiğim
Ödemiştim
diyetini uykularımın
Menzilime
giren aşk belasını boşamıştım çoktan
Aniden
yakaladı bu kalp ağrıları
Yürüyüşünden
tanımıştım bu kederli gelişi
Sanma ki
zamanın ritmini tutan kalemimdir
Kıvrana
kıvrana dans eder mısralarımda
Yıkılası
bir gururun peşinden koşmakla
Arkasına
sığınmayacağım kalp ağrılarımın
Duy beni
sil baştan yazıyorum hilafsız satırlarıma seni
Âdem Efiloğlu