Online Üye
Online Ziyaretçi
EVDE ÖLÜ
BULUNMAKTAN KORKARIM
Dünüm sisli,
yarınlarım karanlık;
Heves geniş
icraatlarım yarım.
Motor arızalı
ölüm bir anlık;
Hava soluduğum sürece
varım,
Evde ölü
bulunmaktan korkarım!
Yaşlanmakta var
ki zamanın payı,
Her nefes azalır
ömürde sayı…
Dizler artık çıkamıyor
rampayı,
Tükenen bedene
hep isyankârım,
Evde ölü
bulunmaktan korkarım!
Hasret
kaldıklarım dinmeyen sızım,
Sönük gezer
gökyüzünde yıldızım.
Kalabalık içinde
de yalnızım!
Mevsimi şaşırmış
beyaz bir karım,
Evde ölü
bulunmaktan korkarım!
Ayna beyaz
gösterdikçe saçımı,
Yalnızlık ürpertir
durur içimi.
Ömür iki nefes,
bir su içimi;
Oysa eşim dostum
var ise varım
Evde ölü
bulunmaktan korkarım!
Yalnızlık,
kalburla suyu taşımak;
Zor bir şey bu
yaşta yalnız yaşamak.
Coşari tüm işin
yara kaşımak…
Yaşamayı
bilmeyen bir sakarım,
Evde ölü
bulunmaktan korkarım!
30.08.2024/Samsun
İbrahim COŞAR