Online Üye
Online Ziyaretçi
HÜZÜN ÇİÇEKLERİ
Ailesinin neşesidir,
gülüdür çocuklar.
Soldurmayın gülleri,
çalmayın hayallerini.
Çalmayın oyuncaklarını
ve özlemlerini.
Çocuk yaşta
gelinlik giydirmeyin.
Bırakın çocukları,
Hayallerini yaşasınlar,
koşsunlar
peşinden.
Delice gülsünler, eğlensinler,
düştüğünde
ağlasınlar.
Bağırmayın
onlara, güller gibidir, sararır ve solarlar.
Sevin onları; öyle bir
sevin ki, sevgi fışkırsın gözlerinden.
Onlar melektir,
Kırmayın kanatlarını.
Ağlamayı
unuturlar bir an,
İçleri titrer, gözleri yaşarır
ama feryat edemezler
Onların suskunluğunu
anlayın.
Yaklaşın
onlara,
Basın bağrınıza.
Oynasınlar
oyuncaklarıyla.
Elma kırmızısı
yanaklarından akmasın gözyaşları.
Hıçkırmasınlar,
sözcükler düğümlenmesin.
Çocukluğunu yaşasınlar,
gelinlik giydirmeyin.
Yaşayacaklar;
Çocuk olduğunun
farkına varacaklar.
Anılarını biriktirecekler
o saf yüreklerinde.
Anılarına sakın leke
düşürmeyin.
Kalplerini titretmeyin,
Ürkütmeyin onları.
Onlar güvercin ürkekliğinde
yaşıyorlar.
Korkarlar,
Telaşlanırlar.
Korkuyu çocuk yüreklerinde yaşarlar.
Yaşarlar dünyanın
çirkefliğini
minicik yüreklerinde.
Feryat ederken
yürekleri,
Anlamsız dünyayı anlamaya
çalışırlar.
O minicik yüreklerinde,
Koca bir dünya
kurarlar.
Yanlışı düzeltmeye
çalışırlar,
O minicik elleriyle.
Ve
O kömür karası
gözleriyle,
Tebessüm ederler kimi
zaman.
Kâh kederden, kâh sevinçten,
Kâh dünyaya isyanından.
Çözerler;
Pek çok anlamsızlığı
çocuk yüreklerinde.
Büyüklerin aklına
gelmez bazen.
Ders olur düşünceleri,
davranışları
büyüklere.
Çocukların yüreği su
damlası gibi berraktır.
Sevinçleri, kederleri
yürekten gelir.
Melektir onlar.
Sahte suratlı
olamazlar.
Nasıl sahtekâr
olsunlar ki?
Suçlu olanlar biz
büyükleriz.
Çalınan hayallerini
koruyamadığımız için.
Zalimlerden
koruyamadığımız için onları,
O saçma törelere
kurban ettiğimiz için.
Bir okul, bir kalem,
Bir defter ve bir silgi,
Bilime atılan ilk
adımdır.
Okumalı, âlim
olmalıdır onlar.
Bu karanlık dünyaya
bir fenerdir onlar.
Okutun çocukları.
İnsanlık adına,
çocuklar adına.
Karanlık düzeni yıkmaya
akıl-vicdan yeterli.
Narinler;
Daha nice narinlerimiz!
Zulmün dehlizlerinde
kaybolup gittiler!
Töreler uğruna!
Mal-mülk uğruna!
Ve
Batıl inançlar uğruna!
Nice narinlerimiz
melek olup uçtular!
Kokuşmuş insanlığa isyan
ederek gittiler!
Çocukluğunu yaşayamadan!
Bir daha dönmemek
üzere…