Adalet Terazisi

Bir düzen kurulmuþ, büyük bir düzlükte,

Mahþeri kalabalýk, çýðlýk çýðlýða bekleþiyor,

Ne olduðunu anlamadým, yaklaþtým sessizce,

Duydum konuþmalarý, adalet terazisi kurulmuþ.

Her amel bir cisim, her cisim biçim biçim,

Gözyaþlarý sicim sicim, bu ne hâl böyle?

Bu nedir derken, çektiler beni de teraziye,

Ýniyor dev tahterevalli, bir aþaðý bir yukarý.

Ýsmimle cismimi bindirdiler tahterevalliye,

Benden olmayan ben, kaldýrdý beni benden

Eyvah, eyvah bana vah bana!

Gidiþat kötü, Tanrý’nýn adalet divaný.

Bir sahne açýldý ehl-i mahþere, gördüler,

Gördüler yaptýklarýný, ahlar-vahlar yükseldi,

Saklanmýþ günahlar, sahnede ayan oldu,

Her biri baþkalaþmýþ, yol alýyor cehenneme.

Bir nida geldi Tanrý’dan, ehl-i cehenneme,

Güvendikleriniz nerede, nerede mal-mülk,

Çaðýrýn, haydi çaðýrýn da kurtarsýnlar sizi!

Ehl-i cehennemin yüzü mahcup ve periþan.

Günahlar birer ejder, yutuyor sevaplarý,

Ejderlerin midesine inerken sevaplar,

Sevap küfeleri boþalýyor, tüy gibi hafif,

Ýþte onlar, müflis tüccarlarýn ta kendileri.

Gözlerde dehþetin ýþýðý, çýðlýklar çaresiz,

Azap yurduna çarpýyor, sahibine dönüyor,

Duymuyor kimse, kimse gelmiyor, çare yok!

 Çünkü orasý son durak, dönüþ yok artýk.

Yürüyün haydi, azap yurdu sizi çaðýrýyor,

Cehennem kudurmuþ, yakýtlarýný bekliyor,

Takva Ehl-i cennette, müflisleri seyrediyor,

Çünkü onlar, müflis tüccarlar deðillerdi.