SUÇ MAKÝNALARI

Baþýmýz aðrýyor! Psikolojimiz alt-üst oluyor! Dün yediðimiz yemeði, içtiðimizi unutuyoruz artýk. Yüzlerimiz keder yüklü. Gülmeye hasret yaþýyoruz. Saðýmýza bakýyoruz, felaketin bin bir yüzü. Solumuza bakýyoruz, rezilliðin bin bir tonu. Önümüze bakýyoruz kepazeliðin pik yaptýðýný görüyoruz. Arkamýza bakýyoruz, bir baþka dalga-dümen ve alçaklýk. Kuran kurslarýna ve ona baðlý vakýflara bakýyoruz, çocuklara sýralý cinsel istismar! Kamuya bakýyoruz, iþ bilmez yýðýnlar! Ýþimizi düzgün bir þekilde yapamýyoruz. Rüþvet illeti bir kangren gibi kurumlarýn ve insanlarýn içini de dýþýný da kemiriyor! Televizyonlarda kanal kanal geziyoruz, “bu kadarda olmaz”, “aman Allah’ým, bu ne vahþet, bu ne alçaklýk” diyoruz. Sosyal medyaya bakýyoruz, iðrençlik almýþ baþýný gidiyor. Elimize telefonumuzu alýyoruz, zýrt bilinmeyen numara. “Kim bunlar, benim numaramý nereden buldular?” diyor, kapatýyoruz. Hasbel kader konuþtuðumuzda da, “keþke konuþmasaydým! Ya beni dolandýrýrlarsa! Ya banka kartýmý boþaltýrlarsa. Ya da kimlik bilgilerimi ele geçirip, adýma alýþ-veriþ yapabilirler” diye, korku ve panik ile “ah-vah” ediyoruz. Sokaklar tekinsiz. Ýnsanlar sahtekar olmuþ. Çarþý-Pazar ve market geziyoruz, her gün etiketler güncelleniyor! Bir maaþa bakýyoruz, bir de aldýðýmýz ihtiyaç maddelerine. Þaþýp, kalýyoruz.

Enflasyon! Cebimizde gezinen gizli bir hýrsýz el. Enflasyon yükseldikçe alým gücümüz küçülüyor ama maaþlar güncellenmediðinden her geçen gün geçim sýkýntýsýna sürükleniyoruz. El aman! Çalýþanlarýn bir hallerine bakýyoruz, bir de ücretlerdeki adaletsizliðe bakýyoruz. Ücretler arasýnda uçurumlar var. Kiralara bakýyoruz, %200-300 artýyor! Maaþlar neden kiralara yetmiyor? Neden piyasa denetimi yok? Neden hesap soran yok? Bu kara düzene dur diyecek bir babayiðit yok mu bu ülkede? Sahipsiz mi kaldýk yoksa? Zenginlerden neden vergi alýnmýyor? Alýndýðýný söyleseler de bunun gerçek olmadýðýný medyadan öðreniyoruz. Bir vatandaþ icralýk olduðunda hemen icra memurlarý vatandaþýn evine gelip, haciz iþlemi baþlatýyor. Ücretliler vergilerini anýnda ve tam olarak öderken, bir takým kýra-vatlý kalaslarýn milyon milyon vergi borçlarý neden siliniyor? Neye istinaden ve hangi vicdan ile? Bütçe açýk veriyormuþ! Bana ne? Bu soruyu sormaya hakkým var çünkü bu ülkeyi bu hale vatandaþlar getirmedi!

Ýsraf diz boyu. Sözde tasarruf tedbirleri uygulanacaktý öyle deðil mi? Koca bir yalan! Koca bir illüzyon bu! Ýsrafýn asýl merkezi belli. Ve kamu kurumlarýnda israf diz boyu ve belgelerle sabit. Sayýþtay raporlarýnda usulsüzlük ve yolsuzluk ortaya çýkýyor ama her ne hikmetse hesap soran yok! Neden acaba? Kimler korunup kollanýyor bu güzel ülkemde? Onlardan almadýklarý vergileri hangi vicdanla çalýþanlarýn sýrtýna yüklüyorlar? Kaçak elektrik kullananlardan neden elektrik bedelini tam ve saðlýklý almýyorlar? Bazý illerde neden elektrik faturasý ödemiyor vatandaþ? Onlarýn ödemediði elektrik faturalarý yine vatandaþlarýn faturalarýna yansýtýlarak alýnýyor.

Eðitim kurumuna darbe üstüne darbe vuruluyor. Þu bilgi çaðýnda hiçbir suç örtülü kalamýyor. Tasarruf genelgesi, eðitim kurumlarýný da vuruyor. Okullar pislikten geçilmiyor; gözü yaþlý velilerin ve öðrencilerin ifadeleri ortada. Öðretmenlerimizin feryatlarý ortada. Tasarruf edecek tek yer eðitim kurumlarý mý olmalý, yoksa asýl israfýn merkezleri mi olmalý? Kravatlý kalaslara gelince saltanat, garip vatandaþa gelince eza-cefa! Ve bunu dini bütün bir görüntüyle yapýyorlar, hiç utanmadan ve dahi sýkýlmadan! Yiyin beyler yiyin! “Devlet malý deniz, yemeyen domuz” öyle mi?

Bu nasýl iþ anlamýyorum. Yaklaþýk iki hafta önce okul bahçelerine otopark yapýlacaðý haber oldu! “Aman Allah’ým! Olamaz böyle þey” dedim. Eðitime verilen deðerin seviyesini de böylece görüyoruz, maalesef! Sanýrým yükselen tepki etkisini gösterdi ve vazgeçtiler! Eðitime bir bakýþ daha! Asil öðretmenlerimiz okullarýnda ve öðrencilerinin baþýnda olmasý gerekirken, bir teþkilat baþkaný sýnýfa girip, tarih dersi anlatýyor! “Yine Aman Allah’ým!” Biter mi? Bitmez tabi. Bir bakýyoruz sakallý bir imam-hatipli sýnýfa giriyor, öðretmen seyirde! Hoca hazretleri ders veriyor! Tekrar “Aman Allah’ým. Bu ne iþ!” diyoruz. Rezillik, kepazelik, aymazlýk ve seviyesizlik almýþ baþýný gidiyor! Bu kadrolarla mý, bu eðitim modeliyle mi uzaya çýkacaðýz, pardon anlamakta zorlanýyorum!

Ne kadar manyak, hap kolik, alkolik ve uyuþturucu kolik varsa, ipini kýrmýþçasýna sokaklarda dolaþýyor. Kapkaç yapacak uygun insan arýyorlar! Hem de motosikletleriyle. “Kap ve kaç, sakýn ardýna bakma! Yürü koçum yürü, nasýlsa ceza almayacaksýn. Bu dönem sizin döneminiz” kafasý! Bu suç makinalarýnýn suç dosyalarý çarþaf çarþaf yayýlýyor etrafa, bir leþ gibi. Onlarca sabýkasý olanlar nasýl olur da serbest dolaþabilir! Vallahi ben onlar kadar özgüvenle sokaklarda dolaþamýyorum. Hürmeti hak eden emniyet mensuplarý, bu suç makinalarýný yakalýyor, ifadesini alýyor ve adliyeye sevk ediyorlar. Þu hale bakýn ki, onlarca suç dosyasý olanlar salýveriliyor. Bu ne demek; “hadi yürü koçum, seni iyi halden serbest býrakýyorum” Tekraren “Aman Allah’ým” diyoruz. Ve bu suç makinalarý, suç iþlemeyi artýk normal, rutin bir gibi görüyorlar. Adam öldürüyorlar. Kadýnlara-kýzlara sokaklarda cinsel tacizlerde bulunuyorlar. Kadýnlarýn can ve mal emniyeti ortadan kalkmýþ; koca bir korku tüneline girmiþ gibi. Biber gazý taþýmak zorunda kalýyorlar. Hýrsýzlýk, rüþvet ve alavere-dalavere iþler kýlýfýna uyduruluyor ve uygulanýyor. “Hesap soracak kimse yok mu?” diye baðýrýyor vicdanýmýz.

Edep, ahlak ve adalet dersi veren kravatlý kalaslar, þu ülkenin genel durumuna hiç bakmýyorlar mý? Ülkemizde ahlaksýzlýk kadýn-erkek ayýrmadan belirtmek gerekir ki, rezilliðin dip dalgasý. Gözlerimizle görüyoruz; 13-15 yaþ gurubu kýzlarýn, erkek arkadaþlarýyla sarmaþ-dolaþ gezerken bir erkeðin bile edemeyeceði küfürleri ediyor! Duyunca, bir korku, bir endiþe kaplýyor yüreðimizi. Aman Allah’ým! Bu nasýl aile terbiyesi. Ülkemizin geleceði bu karanlýk zihniyetin yetiþtirdiði ya da önünü açtýðý nesillere mi emanet? Utanmadan, bu rezilliðin ve kepazeliðin tek sebebinin “laiklik” olduðunu söyleyebiliyorlar. Bu kepazeliðin ve aymazlýðýn müsebbibi kravatlý kalaslardýr. Laiklikle ne alakasý var? Siz her türlü ahlaksýzlýðý medya, basýn ve tarikat-cemaat kanalýyla yaygýnlaþtýracaksýnýz, sonra dönüp,”gör-dünüz mü? Bu laikliðin bir sonucu” diyeceksiniz. Yürü be imam kýlýklý þeytan! Bu mavalý kime anlatýyorsun. Sizlerin haksýzlýk, hýrsýzlýk, gasp, kadýn cinayetleri, talan-yalan, çocuklara cinsel istismarlara, soygun ve vurgunlara karþý bir karþý duruþunuzu görmedik. Ýþte bu haksýzlýk karþýsýnda susanlarý “dilsiz þeytan olarak” görmek gerekir ki, benim eleþtirilerimin hedefinde bu sakallý þeytanlar vardýr. Gerçek müminlere hiç kimsenin hakaret etme hakký yoktur.

Ülkemiz ahlaken, çürüyor! Ekonomik anlamda çöküyor! Ülkemizin tüm kurum ve kurumlarý ehliyetsiz ve liyakatsiz kadrolara emanet ediliyor. Bir ülkede, AOÇ müdürünün TÜBÝTAK gibi bilim kuruluþunun baþýna atanmasýný nasýl izah edeceðiz? Bir güreþçinin bir bankanýn mütevelli heyetine atanmasýný nasýl izah edeceðiz? Almancasý olmayan bir kasabýn, bir kravatlý kalasýn yakýný diye Almanya’ya iletiþim ataþesi olarak atanmasýný nasýl izah edeceðiz ya da nasýl anlayacaðýz?

Bu yazýyý okuyan dostlar arasýnda içinden ya da dýþýndan tepki gösterenler olacaktýr elbet. Olsun, bu tepkileri göze alarak yazýyorum zaten. Kendim için mi? Hayýr! Birilerinin gönlünü hoþ etmek, birilerini de üzmek için mi? Yine hayýr. Ülkemiz çöküyor! Çürüyoruz! Yazýlarýmda bu konulara ýsrarla deðiniyorum çünkü hakikaten için kaynýyor. Çok üzülüyorum bu rezilliði ve haberleri seyrettikçe. Psikopat oluyoruz, aðýrdan aðýrdan! Alýþtýra alýþtýra ve dahi sindire sindire…