Hayatın Çınarı
Gönül pınarım akarken ovama gözlerim çöl
Sevinçlerdi sineme doğan
Ben; bir çınar ağacı
Zenginliğim: çocuk gönlüm
Baharda açan tomurcuklar
Hepsi sanki kelebek doğurdular.
Dallarımdan gölgeliğim
Çiçeğiyle ağırlanan bir nefesti sanki bahar
Dalda yaprak olunca
Tükenen yaz
Zaman tünelinde yürürken
Gelecekten habersiz
Geçmişin anılarıyla
Sevgi yazdık beraberce
Konuşurduk kardeşçe.
Ne oldu da zaman tüneli tersine mi aktı birden?
Sinemden düşmeyi isteyenler
Dal mı bırakır yaprağını, yaprak mı düşer dalından?
Atiyi bırakıp maziye gömülenler
Zaman akarken birden
Şapka düşer kel görünür
Maske düşer yüz görünür
Gerçeğinden gören ben
Ayrılıklar, anılar iz bırakır sana
Çıkar girmesin araya
Dostluklar hazan mevsiminde savrulmasın
Bahane hazır dile
Zamanı gelen hazan
Kaynıyor sanki kazan
Dünya girince araya.
Gözlerime görünen
Kelebek ömrü kadar
Dostluklar topraksız kalıyorsa eğer.
Hazan gazeli düşerken birer birer yere
Arı sanki kelebek
Ağularıyla vurunca
Yıldırdılar.
(
Hayatın Çınarı başlıklı yazı
Mehmet Tevfik ELTAS tarafından
11.10.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
