Öyle bir yara var ki içimde
Tuz bassam da acıyor
Kabuk bağlar gibi oluyor
Yine yeniden açılıyor
Kanıyor
Merhemi yok
İlacı yok
Dermanı yok!..
Sanırım alıştım da artık bununla yaşamaya
Geçti mi diye soruyorlar
Ne münasebet hüznüm acım
zenginliğimdir
Kimse dokunmasın ona
O benimdir
Emanettir yüreğime
Geçmesini isteyen kim?
Geçmesin!..
Asla geçmesin!..
Geçmesini istemiyorum ki diyorum..
Ama bazen bir bakıyorum
Sanki takatim kesiliyor
Nefesim tükeniyor
Solar gibi oluyorum
Yapraklarım dökülüyor
Bir deli rüzgar esiyor
Üşüyorum
Ardından yağmur yağıyor
Gökkuşağı çıkıyor
Sonra bakıyorum
Yeşeriyorum tekrar kalanlarımla
Boy veriyorum
Daha bir bağlanıyorum hayata
Dallarım duruyor meyveye
Ufkumun açıklığında
Sonsuzluğun gölgesinde
Yine duaları yetisiyor imdadıma
Dimdik dururken buluyorum kendimi
Olgunlaşmak belki de bu hüzünle
En sevdiğinin yokluğuna dayanmak
Güçlenmek belki de
İlâhi Kudretçe dilenen
Yosun tutmaması için
Çoraklaşmaması için gönül hanemin..
Yani..
Bazen ilkbahar oluyorum bazen sonbahar..
Gelgitlerindeyim tüm mevsimlerimin..
Hüznümün derinliğinde
Ümidimin terkisinde
Toparlanıyorum
Teselliyi arıyorum
Beyaz bir dilekçede
Ve..
Yaralı kalbimle
Meleklerin kanatlarına takıp yolluyorum..
.....
En güzel gülleri derdim seninle
Gölgende yaşadım çocukluğumu gençliğimi
En güzel günlerimi
Öğrendim İlâhi aşkın ilmini
Hak yoluna nasıl serileceğini bir kalbin
Nasıl feda edileceğini ömrün
Öğrendim sende gözü karalığı
Öğrendim sende can'ın Canan'a nasıl sunulacağını..
En ağır imtihanları
Kazandım seninle..
Her düştüğümde yegâne güçtü varlığın..
Hayata en büyük dönüş vesilesiydi duaların..
Bunları yaşarken
Hep özlem vardı içimde
Hep hasret
Yakınındayken bile uzaktım
Sanırdım ki uzaksın bana o anda
Ama..
Sen bana benden de yakınmışsın hep
Sen kuşatmışsın manevi dünyamı
Sen olmuşum ben
Bilemedim..
Sen varken bilemedim..
Gidince anladım
Uzakta zannederken seni
Gönlümde mekan sahibi oluşunu..
Şimdi ben sana nasıl anlatayım
Sensizliğimi
Yetimliğimi
Gözlerimin ferinin senin ardından sönüşünü
Çağlayışını gözyaşlarımın
Sensizlikten mahsun mahsun coşuşunu
Ben nasıl anlatayım sensizliğin bende oluşturduğu garipliği
Hüznünün yüreğimi delik deşik edişini
Dünyanın köhneliğini anlayışımı
Dünyanın faniliğini iliklerimde hissedişimi
Toprağın bu denli yakın oluşunu
Ayaklarımın altında değil de bedenimi kuşatışını
Senin yurt edindiğin toprakla aramda bir bağ kuruşumu..
En sevdiğini vermeden anlamazmış insan toprağın dostluğunu değil mi..
Anladım artık toprağın benden bir parça olduğunu..
Şimdilerde
Öyle özlemle doluyum ki..
Bir kere görsem
Bir kere daha Rabbimin güzelliğini sende seyretsem
Nurlu ikliminde erisem
Manevi hazla ağlasam ağlasam..
Beni bırakmazsın değil mi
Tuttuğun gibi ellerimi bu dünyada
Tutarsın değil mi
Mahşer gününde de ellerimi..
Hiç sensiz olmamıştım ben bu kadar
Hiç sensiz kalmamıştım bu denli
Yüreğim yangın yeri şimdi
Andıkça seni daha da büyüyor o yangın
Sonra o yangın dağılıyor tüm hücrelerime
Adın geçiyor ruhumun menfezlerinden
Adın kaplıyor sinemi
Kalbimdeki mührün kenetliyor beni iyice sana..
Sonra çağırıyor sonsuzluk usulca derinden derinden
En güzel hazırlıkları yapmak gerek diyorum
Mesela Rabbim tüm salih amellerime ortak etsin seni
Rabbim için attığım her adım hediyem olsun sana
Amel defterin hiç kapanmasın
Ben hiç eksik olmayayım defterinden
Sunsun melekler
Altından kâselerle en güzel ikramları
Gülsün sonra gül yüzün
O anda sen de iyi ki! diyesin
Duaların kuşatsın ardından beni
Senin varlığının sürûru
Dar ı Bekâdan da yakalasın benliğimi
Hissetsin sonra ruhum ebediliği..
Dilerim Rabbimden melekler iletsin sana
Gözyaşlarımla yıkadığım bu içli hüzünlü dilekçemi
Seni çok sevdiğimi
Allah için seni canımdan da çok sevdiğimi
Gitmeden beni evlat edinişini derinden hissedişimi
Ve sonsuz teşekkürümü..
Melekler iletsin sana olan sonsuz muhabbetimi..
Minnetle!
Canımın canı..
Ciğerparem..
Güneşim..
Karanlıktaki yoldaşım..
Ey bu dünyada benim dua ocağım..
Sana sonsuz minnetle!..
Ümidim biricik Rabbime
Sevdirdiyse seni bana
İnanıyorum bu ayrılık acısıyla yakmayacak beni sonsuza kadar..
Herşeyin bir sonu var muhakkak..
Annemden babamdan sonra
Üzerimde en çok hakkı olan can parçam..
Ciğerparem..
Allah'a ısmarladık demedim hiçbir zaman ben sana
Diyemedim..
Asla demeyeceğim de..
Bir daha görüşmek üzere..
Bilakis kavuşmak üzere..
Bilakis buluşmak üzere..
Seven sevdiğiyle beraberdir değil mi gözümün nuru..
Görüşmek ümidiyle..
Görüşmek dileğiyle..
Sadece sabır..
Sadece sabır..
Zaman..
Zaman..
Sen benden gitme hiçbir zaman olur mu hem de hiçbir zaman gitme!..
Çünkü..
Bu acıya ancak sen benimleylen dayanabilirim
Dayanamam asla sen yoksan
..
Bilemezdim her imtihanı geçerken
dualarınla
Birgün yokluğunun imtihanım olacağını
Bilemezdim sensizligin bu kadar can yakıcı olacağını..
Bilemezdim
"Sen gelmezsin bir türlü
Dertlerim türlü türlü
Nice dertleri gördüm
Bu başka türlü"diyerek inim inim inleyeceğimi..
Nerden bilebilirdim ki hayatımın her anında sen varken
Bir gün sensizliğin tam ortasında kalıvereceğimi..
Allah hiç kimseye sevdiklerinin acısını göstermesin..
..
