Ben seni uzaktan sevdim.
Bana iyi gelen gülüşünü, sen gülerken yüreğimde kopan kahkahaları sevdim.
Ben seni uzaktan sevdim.
İçimi ısıtan bakışlarını sevdim o soğuk kış akşamlarında
Sen bakarken karlar erirdi yüreğimin yamaçlarında
Ben seni uzaktan sevdim.
Ben seni kimselerin anlamayacağı bir dilden sevdim.
Çok pencereli yalnızlığımda bile bir tek sen vardın düşlerimde,
Bir tek sen vardın çift kişilik hayallerimde,
Güneş kadar uzak, yıldızlar kadar parlaktın yüreğimde
Ben seni uzaktan sevdim.
Uzaktan sevmek bana iyi geliyordu.
Bir gün sende beni seversin ihtimalini değil,
Seni sevmekten vazgeçmeyen yüreğimin sesini sevdim.
Bir de sen gülerken karanlıklarımı aydınlatan gözlerindeki parıltıyı sevdim.
O parıltı hiç sönsün istemedim.
Ben seni köşe başlarında kimselerin duyamayacağı bir sesle sevdim.
Ben seni gizliden sevdim.
Ne zaman sana yakınlaşsam,
Bir korku kök salardı yüreğime.
Bu yüzden seni sevdiğimi hiç söylemedim.
Biliyordum seni sevdiğimi söyleseydim,
Kaybetme korkusu ile baş başa kalacaktı yüreğim.
Biliyordum seni sevdiğimi söyleseydim,
Seni korkusuzca sevemezdim.
Bu yüzden ben seni uzaktan sevdim.
Bir simyacı çaresizliğinde, tenörü yüksek bir aşkla sevdim.
Ben seni uzaktan sevdim.