DÝL YARASI

Ýçindeki sen ile iki dilin var bilesin.

Biri edep der ses verirken, diðeri zehir saçar.

Zehir akarken dilde, yanar çatal dilin.

Yanarken çatal dilin, vicdanýn isyan eder.

Sonra;

Akýttýðýn zehri temizlemek istesen de,

Zehir etkisini göstermiþ, gönüller yýkýlmýþtýr

Kin tohumlarý dökülmüþtür gönül tarlasýna

Ne hatýr kalmýþ, ne sevgi, ne dostça sözler

Bitirmiþtir;

O zehrin düþtüðü yerde ot bile bitmez artýk

Yürekleri çorak, bakýþlarý kin, el-ayak oynak

Ýçindeki kötü seni edep ile terbiye eyle

Gönül tarlasýna ýslah gerek, çaresi budur

Selamla;

Çoraða çevirip virane eylediðin yürekleri

Bir selam ile selamla, bak gözlerinin içine

Yýktýðýn gönüllere gülümseyerek gir ve sarýl

Arýlarýn balý gibi doldur gönül kovanlarýný

Býrakma;

Tuttuðun dostça elleri sýmsýký tut, býrakma sakýn

Tavrýn, bakýþýn ve naif sesleniþlerin olsun samimi

Bir gülüþ, bir bakýþ, hoþ bir seda yetiþir sana

Yaraladýðýn gönüllerin ilacý iþte budur bilesin

Bekleme bayramý;

Özel günleri sabýrla bekleme yeter,

O güne kalmaya ömrün yetecek mi?

Gün bu gündür, bir gönle girdiysen þayet

Ýþte senin bayramýn, iþte senin baharýn

Bak göðe;

Gör yýldýzlarý ve ayý, ne ahenk, rengarenk

Bak buluta, gör içindeki berrak su damlalarýný

Yýldýzlara-aya sarýlýrken aksakallý bulutlar

Ne muhteþem ahenktir, yaðmurlar þahit

Ýbretle bak;

Gökler âlemi, yeryüzü âlemi ilhamýn olsun

Orada gördüðün nizam sana düzen versin

Ol onlar gibi, aðaca, çiçeðe, böceðe ve nehirlere

Denizlere kat kendini, ol onlardan biri ve iri

Açma yüreklerde yara, o yara sende büyür

O yara seni senden alýr, küser kâinat sana

Öðrenmeliyiz;

Öðrenmeliyiz artýk, baþkasýyla kavgayý deðil

Ýçimizdeki destursuzu ýslah etmeyi öðrenmeliyiz

Tatlý dilin yýlaný deliðinden nasýl çýkardýðýný

Öðrenmeliyiz, öðretmeliyiz, hemhal olmamýz için

Birleþelim;

Anadolu’m baðrýnda, Türk’ü Kürt’ü, Laz’ý ile

Sünni’si Alevi’siyle bir olalým iri olalým

Ýnsanlýk üst kimliðinde birleþelim iri ve diri

Ayrýlýk gözyaþý, hicran yarasýdýr gönüllerde

Dillerin gönül sesi gönlümüze olsun gülistan

Aðlayanlar bizler deðil, gülenler olmalýyýz.

Özde-dilde bozgunculuk yapanlar,

Varsýn kendi hallerine yansýn, dövünsün.

Doðanýn baðrýnda, Anadolu’m kucaðýnda,

Güneyinden kuzeyine, doðusundan batýsýna

Kutlayalým Nevruz’u, çekelim birlikte horonu,

Birlikte oynayalým zeybeði Ýri ve diri,

 Halaylarla þen olalým, Anadolu’m baðrýnda

Çalsýn;

Davullarýmýz çalsýn, ötsün zurnalarýmýz,

Tepemizde süzülsün o nazlý turnalarýmýz

Sazýmýz, sözümüz ve bütün gönül sesimiz

Titretsin artýk olsun gönül telimiz.