Anne
Oturup da bir şiir yazayım dedim.
Anne yazdım sadece,
Bin yaram deşildi.
Defterim kan revan,
Yüreğim delik deşik,
Ve ben paramparça ve yalnız ve yitik
Anne... yazdım bir kez daha
Damarlarım düğüm,
Gözlerim yaş,
Kalemim kızıl,
Ve ben eksik ve ben öksüz ve bitik.
Anne yazdım, mezar taşı kadar katı kalbime.
Yüzümü buz tutmuş,
Gönlümü hüzün...
Şimdi bir gurbet kadar uzaksın bana,
Birkaç adım yakın...
Ve ben, kuru bir ağacım başında,
Ve ben, kurak bir toprağım üstünde,
Ve ben, ben çiçeksizim anne.
(
Anne başlıklı yazı
Tufan Aslan tarafından
14.11.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
