Dost dediklerim, yolda býraktý,

Vah emeklerim, zay’oldu benim.

Sevdiðim bile, candan ýraktý,

Vah emeklerim, zay’oldu benim..

Çok arklar açtým, su bulamadým,

Gonca güllümü bak sulamadým,

Misk-i amberi hiç koklamadým,

Vah emeklerim, zay’oldu benim.

Felek elinde, oyuncak oldum,

Taze baharda, sararýp soldum,

Boþa yaþadým, gam ile doldum,

Vah emeklerim, zay’oldu benim.

Bir yaram var ki, çok da derinde,

Kaným süzülür, þimdi terimde,

Kesildi nefes, hem de serinde,

Vah emeklerim, zay’oldu benim.

Özbekoðlu söz herkese geçmez,

Kendini bilen, haramý seçmez,

Biri var mý hiç, dünyadan göçmez,

Vah emeklerim, zay’oldu benim.

20.11.2024 Konya

Durmuþ Ali ÖZBEK

Kültür Bakanlýðý Halk Þairi