Şekerlemeler kadar tatlı gelirdi hayat bize...
Annemin dar elinin mahcubiyeti binince omuzlarımıza...
Küçük adımlara sığdırdığımız o meşakatli yolda...
Babamın gölgesi pusula olurdu.
Önünde eskimiş kıymetli defteriyle...
Dilinde hep cok téşekkür olan bizim bakkal Mehmet amca...
Birgün eksi , birgün artı
Doldururdu bizim kağıttan keseyi .
Yüzümüzde ufak tebessüm...
Ayağımda lalen...
Temmuzun orta yeri...
Ellerimizde en sevdiğimiz içeceklerle ...
Tutardık evin yolunu...
Bizler umut dolu çocuklardık...
Avuç dolu mutluluk yeşerirdi dudağımızın kenarında...
Karanlıkta korku nedir bilmezdik...
Çikolata ,şeker hayal kırıklıgımız olmaz...
Pembe düşlerimize zit karası yüzler girmezdi...
Anne kucağı kadar bağlıydı sokaklar birbirine...
Kapı zillerinde minik parmak izlerimiz...
Akşamın tenhasında kaçışan yaramaz çocuklardık biz...
Duvar deliklerinde gülüşürdük şen şakrak...
Parmak uçlarımıza biriken toz taneleriyle...
Tutardık evin yolunu..
Göz pınarlarımızdan elma şekerinden tatlı uykular süzülürken...
Annemin elinde mavi tası ...
Kapıda belirirdi gölgesi...
İşte sabun kokusu , işte mutluluk...
Ardına kadar açık pencerenin pervazında...
Geceye dalardı göz bebeklerimiz...
Yıldızlara hikayeler anlatırdık uçsuz bucaksız...
Uzak diyarlara el sallar...
Sevdiğimiz ne varsa paylaşırdık...
Bizler umut dolu çocuklardık.🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈
Gül Sevim Asya
Alan✍
(
Misket başlıklı yazı
gul-asya-alan tarafından
12.12.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
