Deme sakın umutsuzca dünyaya küstüm,
Un eleyip eleğimi duvara astım,
Kavgalarla umutlarla büyüdük dostum,
Umut dedik kavgamıza yıllar öncesi.
Gözlerimiz doldu dedik; yağmur yağacak,
Çaresi yok yarın yine güneş doğacak,
Şu güllerin arkasından şafak ağacak,
Kokladıkça yedi verdi gülün goncası.
Aşık dilde, tel aşıkta çalıp ünledi,
Türkü yaktık sabahlara dağlar inledi,
Vefasızlar bilmese de dostlar anladı,
Giden gider kalan bizde; gönül hancısı.
Bir gülüşe bir tel saça, sevdamız dedik,
Kaşa, göze gizli gizli nazar eyledik,
Çıra gibi tutuştukta, yandım demedik,
Bizim için göz yaşları, gözün incisi.
Kul Fikret'im bir yıl daha geçti diyorlar,
Kimi yorgun işin tadı kaçtı diyorlar,
Ömür kanat takıp gitti, uçtu diyorlar,
Hiç bir şeye benzemez şu yürek sancısı.
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
15 Aralık 2024 Saat 12.05
Güzelçamlı/Kuşadası
(
Umuda Doğru başlıklı yazı
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret) tarafından
16.12.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
