SİNEK İKİLİSİ 

Üzerinde işaret olmayan zarlar gibiydim

 Kör yıldırım çılgın şimşek desem yalan değil

Bakmadan sağa sola kader dedim yeşil çuhaya

Asla azgın sellerle  savuran  yellerle  uğraşmadım

Bazen yağmurun sesi ile birlikte

Bazen kar ve tipiyle savrulurken duvar dibinde

Bazen de pişerken güneşin  tepsisinde

Yuvarlandım durmadan çuha denen kaderimin üzerinde

Hayat bir kumardı çekemedim kupa asını

Tutamadım elimde ne vale ne de papazını

Çark çevireyim dedim batakhane damında

Ne dostum kaldı etrafımda  ne de bir arkadaş yanımda

Güzel bir kız düştü çuhaya günün birinde

Maça karası gibi saçları vardı

O kaşlar o gözler o dudaklar

Dağıtılırken sıralanmış sanki tüm kağıtlar 

Bir kere olsun inandım kadere

Biliyordum eninde sonunda görecekti beni de

Son defa dağıtıldı kağıtlar

Son el oynanacaktı feleğin çemberinde

Birdenbire çıktı ortaya eldeki nimetler 

 Sonrada parlayan gözleriyle kızı yiyip bitirdiler

Birinin elinde iki fabrika özel uçağı da vardı 

 Birinin elinde oteller hanlar hamamlar

Sonuncunun elinde katlar yatlar çekti restini

İyi kağıt çıkarsa kesecektim alayının nefesini 

Açtım ben de görsünler diye elimi

Kızın gülümsemesi hayatın tek tesellisi

Hile yapmadım ama nasıl olduysa 

 Kader birazda abartmış hilenin şatifillisini

 Masaya serildi beş tane sinek ikilisi

                 OSMAN ATATOP