ÇİLE
Bir kendimi bilirim arıza kendi kafamda
Kime ne
Bu kahpe dünyaya kuzu olarak geldim kurda dönüşemedim
Çakal olarak geri dönmeye uğraşırken
Lağım faresi gibi pisliklerde boğuldum
Doğurmuş anam atmış bir köşeye
Baba desen hovardanın azgınıymış uzanmış bilmem nerede
döşeye
Bir akşamı bilirim meyhaneden içeri girerken
Bir sabahı bilirim evin kapısında kıvrılmış yatarken
Bir seni bilirim yüreğimin ortasından gülerken
Bir kendimi bilirim deliler gibi seni ararken
Sen asla bilemezsin
acının ne olduğunu
Ben uçurumların
dibinde acıların müptelası öylesine yatarken
Hala dudaklarımda dudaklarının tadı vardı meyhanede
kadehimdin
Hayalimde bakışların mezem
Gözlerin süzülüyor sigaramın dumanında
Kulaklarımda bir şarkın vardı çile bülbülüm çile
Ne hayalin dumanı kaldı gözlerimde ne dudaklarının tadı
Silinmeyen tek hatıran kulaklarımdaki şarkın
Ben bülbül bile olamadım gelemedim dile
Kalleşliklerin türlüsünü gördüm
Öylesine yakınımdaydılar ki kızamadım bile
Bana yazılan kaderi sen anlattın
Çile bülbülüm çile
OSMAN ATATOP
Nisan 2025