
Yorgun bir üslupla rüzgar esiyordu
ve bilirsin, bilmelisin
Ben artık sevmiyorumdur seni
Gri bir silüet dokunurken tenine
Şiddetle yığıldı üzerime
zelzele yığınları suskunluğum bundandır...
Bilirsin, bilmelisin
Söyle kiminlesin
Bilirsin, bilmelisin
Seni ben Ademin Havvasını
hak ettiği kadar hak ediyordum
ve hüzün kokulu yağmur yağıyordu
Harabe yüreğimden sızan
Keder aksanlı melodilerin eşliğinde
Issızlıkta sarhoşum ama hep seninle
Usul usul efkarla buharlaşıyor
O gönlümdeki fotoğrafın
Evet, şarabı hâlâ içiyorum
Her yudum seni hatırlatırken
Unutmak için seni
Özlüyorken her zerremde
Ama ne olur sen üzülme
Sen beni terk etmedin
Bana ihanet de etmedin
Çünkü ben hiç var olmadım sende
Sen çöllerde mecnuna
Bir yudum tuzlu su gibisin
Sen sevmiyor, sen öldürüyorsun…
Sibirya ayazına
İlkbahar hasreti gibisin
Seviyorum seni
Uzaktan dokunmadan…
Evet, sen beni öldürüyorsun
Fakat;
“Lanet olsun kalbime”
...“Özledim seni”…
Söyle kiminlesin
Sen bilirsin, bilmelisin
Şah mat çekildi mevsimlerime
Yüreğim
mevsimsiz bir fırtınaya tutunurken,…