Online Üye
Online Ziyaretçi
KUDRET
KAZANI
Dalaletin adı
uyku olmuş dostlar
Bakarken melül
gözler dem ile dolmuş
Küçük yüreğe onca
dert nasıl sığmış
Gülce yüzler
kederden gül gibi solmuş
Nedametime esirim sızlanırım
Sürgünüm hayata,
düşlerim firari
Yıkılmış dağlarım
kime yaslanırım
El-âlem gülerken
ben kime ağlarım
Bir ağıt yakın
dostlar nemli gözlere
Saz olun ney olun
güzelce özlere
Gamzesi kaybolan
şu garip yüzlere
Boynu bükük bir
garibe yoldaş olun
Düştük kudret
kazanına kaynıyoruz
Cümle âlem tek
kepçede çaresizce
Ateş sarmış bedeni
yakar sessizce
Kudret kazanı
devran böyle dönüyor
Yollar tüketti
ömrü, hayat eğlencem
Deli esen rüzgârlar
benim dönencem
Ektiğini biçtin
kudret kazanında
Bir köşesi
cennet, diğeri cehennem
Güven vermiyor
insanlar bıktım artık
İnsanların
şerrinden ettim illallah
Hercai
bakışlardan korktum illallah
Gölgemden korkar
oldum ecelim sandım
Uyku perdesini
yırtmak istiyorum
Gelin dostlar bir
olalım uyanalım
Kudret kazanında
can cana olalım
Gelelim yan yana
sevgiyle dolalım
Kibrin
sislerinden dağlara çıkalım
Çıkalım da soğuk
karlara yatalım
Kaderin rengini
dağlara yazalım
Yazalım da şu
bahtımıza koşalım
Sol yanın
ağlarken sağ yanın güler mi
Zembiline bir bak
tereken nicedir
Yoksa sağındaki solmayan güller mi
Kudret kazanında
şu halin nicedir
Eğriyi düzeltelim doğru sözlerle
Yalan sözü, kini
atalım özlerden
Kudret kazanında
arınma vaktidir
Demiri tavında
dövelim dostlarım