Bir nefes alýrým,
aðýr, solgun,
Sanki gecenin yükünü
omuzlamýþým gibi,
Bir hüzün, içimde
sessizce yankýlanýr,
Bir de umut,
týpký sabaha gebe.
Gözlerimi kapatýrým,
sen gelirsin aklýma,
Bir güneþ misali,
doðarsýn karanlýðýmda.

Sinesinde hüznü
uyutan gece,
Bilir ki, her yara
bir gün kapanýr,
Her kayýp,
bir kavuþma
özlemi taþýr.
Ve ben, her karanlýkta
seni beklerim,
Bir gün, içimdeki
gecenin sabahýna,
Gözlerinle ýþýk
saçacaksýn yeniden.

nejat hoca