Hasret
Yay kaşların müjganlara bekçi mi?
Gözlerin neden böyle derin,
neden içime çekiyor beni?
Aşk neden korkutur?
Efsunlanmak neden cezbetmez?
Kalbim ağzımda atarken,
ellerimi nereye koysam?
Ah, dur, gitme!
Bir hasretlik ömrüm vardı,
onu da alma.
Kalbim birkaç şiire gebe,
sustukça büyüyor sancısı.
Bakma öyle mahzun mahzun,
son bir nefes daha al,
sol yanımdan...
Ellerin ellerime kenetlenmişken,
okumalı en içten ağıtlar,
tabii dilim döndüğünce.
Saçmalamak serbest mi?
Zaten yapacaklarım akıl kârı değil.
Kalbim delirecek gibi,
gözlerim çizerken seni zihnime,
titreyen bir iz gibi kalıyorum
tam şurama.
