Rabbimde Ona Yazsın

Oydu mahallemizin en güzel kızı

Evlendi gitti kalbimde kaldı sızı

Karanlığa büründü mahallemiz

Rabbimde ona yazsın güzel bir yazı

Gün doğmadan çıkardım sokağa

Aydınlığı vururdu sokağa

Şimdi karanlıkta kaldı sokağımla mahallem

Rabbimde ona yazsın güzel bir yazı

Belki de gittiği yerde gözleri açılır telaşla

Özler belki bizi mahallesini gözündeki yaşla

Şimdi bizde kendiside olduk sanki yabancı

Rabbimde ona yazsın güzel bir yazı

Penceremde gözlerim yolunu gelir diye

O pencereden bekliyordur bir hediye

Koşarak giderdim kaldığı mahalleye

Rabbimde ona yazsın güzel bir yazı

Bir gün güzelliğiyle ahengiyle geldi

Koştum annesine sarılırken yanına

Onunda benimde yaramız iyileşti bakışınca

Mahallemizin güzeliydi sarıldık arkadaşça uzunca

Rabbimde ona yazmıştı güzel bir yazı

Mehmet Aluç