Kurudu Irmaklar Gönül Nehirleri Birden

Zaman hangi zaman seçemiyorum

Nefes alamıyorum artık

Kaybolmuşum bir zamanın içinde

Bir türkü ile söz söyleyen yok derinden

Gelsin isterdim ezgiler uzaktan kulağıma

Seslensin asırlar öncesinden vefa dostluk

Kurudu ırmaklar gönül nehirleri birden

Tüm değerlerimi alacaklı gibi atın sırtında birisi

Ne olur gelmesin artık gerisi ne olur

İdrak eden gönlü bilen birisi gelsin artık ötelerde

Yükleri alsın üstümde

Değerlerimi alan atlıyı devirsin yere

Ateş dolmasın heybeme

Menzilim kurumasın bir gülüşe hasret kalarak

Mehmet Aluç