“-geçmiþ gitmiþ Mehmet aðabey
sýzlayacak kemikleri kalmadý, hiç birinin
Allah hepsinin hesabýný görmüþtür
bari sen kendini günaha sokma
ama yine de Allah rahmet eylesin hepsine” dedim

“-dee! onu decen, Ismayýl..
bi tenesin deye anan üsdüne titirerdi, ýramatlýk
nere ðetsem seni yanýma gatardý
emme ille de elinde biþiy olurudu
beni elleriynen besledi, bi mahanaynan
beni bek severdi ýramatlýg gellabam
…
ya benn..
ebi cetti, ben seni hiþ se(v)mezdim
emme gellabamýn gözel hatýrýndan da çýkamazdým
onun yannýnda kimseye gatlanamazdým
baþga bi evin gelini oluþuna
baþgasýnýn garýsý oluþuna
hele sana heç
heç gatlanamzdým,
baþýna ne getirsem de canýn acýsa deye
can paralardým”

“-olur mu Mehmet aðabey
sen kurtarýrdýn beni
dövdürmezdin,
yanýndan eðsmezdin,
sen olmasan beni oyuna bile almazlardý ki
çelimsizdim ya
ana kuzusu derlerdi,
“goca herif dölü” derlerdi
emme sen varsan sokakta
beni evde tutamazlardý
bilirdim ki
sen beni kollardýn,
dövdürmezdin”