Denizlerde geçmiþ çocukluðum ki bilemeden ömrün en güzel baharlarýni, kýþlarý geçse de yazlara yalinayak koþarcasina yürüyen, hafta sonlarýni iple çeken, babasýnýn dönüþünü bekleyen asi kýz çocuðu, eksik deðil fazlacasina çocukluðundan bir parça, denizler gibi sonsuz merhamet dolu, öfkesi yetimliðine yenik ,þimdilerde kýyýlarda vurur mu geçmiþin özlemini?memletin kokusu baba hasretine eþ deðerse eðer hangi dalga silebilir ki yokluðunun kokusunu? Bir aslan yatar þu kayalýklarýn ardýnda kendine asi,asi nehri gibi tersine Akar çocukluðum, geçmiþinde kalmýþ bir kýz çocuðu, geleceðine dönük bir Kumru ki kanatlarinda merhamet çoðaldýkça artan yakut taþi hangi sarraf deðer biçer umudun parlaklýðýna, hangi Zorluk,yokluk yok eder yüreði Hasret ile yanan bir evladý...