Gölge ve ışığın birbirine karıştığı o yerde, Zaman bir anlığına durdu. Gece, yalnızlığın soğuk nefesini, şehrin ıssız sokaklarına üfledi. Unutulmuş bahçenin gri sabahlarında, solgun hatıra kelebekleri, Bir ağacın gölgesiyle hayallerim dinlenir, -tenimde bir dilim ay-.
Güvercinler, aynalı gökle suda rüya kırdı Her akşam al yaranın resmine, lacivert düşünceyle aktı zaman. Fısıltısında kızıl bir dağ ki, burada, kırık dökük hayaller, hırıltılı rüzgârın onardığı çağ ile sesime kanatlandı.
Ağrıları içimde büyüyen suskunluğumun buzul nefesi, ruhumun derinliklerinde uçurum çığlığı. Üşümeye izin veren öpmelerin yalnızlık davetinde hüznün gölgesi. Kırgın zaman şehri usulca terk ederken, dağılır yollar. Hasretin tozunu bir şiirde toplarım. Dilimde dönmeyen kelimelerin düğümü.
Ah, feneri sönen ateşin kırık kuşu, bir intihar rüzgara kapıldığında, herkesin ve birkaç yalnızın içinde her seste ve saatte göç vurur pencereleri. Nerede aynalar, saklı sandıklar, anlaşılmayan şeyler?
Zamanın dipsiz kıvrımında inci kırıkları, yalanın sisli suyunda.
( Kuş Tozu başlıklı yazı Moonlight tarafından 4.04.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
