Bir gece ansızın dolunca vakit,
İçimde kopan fırtınalara ruhum şahit.
Kelimeler sustu, yalnızlığımda hiddet...
Ne sabır kaldı, ne de sükûnet.
Küçük yaşamlarda doğru ve hürdük,
Bazen mutlu, bazen de acı acı güldük.
Çok sarplar aştık, ne yollardan döndük...
Ölmeden önce cehennemi gördük.
Hiçbir dua susturmaz içimdeki nefreti.
Kinle suladım, kuruttum tüm iyi niyeti.
Duymaz oldum artık yüreğimdeki sesleri...
Karanlıkta kaldım; bitti yaşama hevesi.
Ruhumdan taşan öfkem, yeryüzüne artık dar.
Meçhulde kalmış, doğmamış yarınlar var.
Yürüdükçe titrer dünya, yıkılır dağlar...
Bir daha ne güneş doğar, ne de umutlar.
(
Ölümün Kıyısında başlıklı yazı
vo tarafından
6.04.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
