Gönlünü verince, ışıklar saçtım,
Evvelden
sevgine, ne çok muhtaçtım,
Kıvrana
kıvrana, derdimi açtım,
Kapımın
dışında, yel oldun artık.
Neyleyim
sevdiğim, el oldun artık.
Oysa ben
seninle, yenilmez idim,
Sevdanın
tadında, yanılmaz idim,
Yerlere
göklere, konulmaz idim,
Bak söndü
ateşim, kül oldun artık.
Neyleyim
sevdiğim, el oldun artık.
Gideni acep
kim, arıyor söyle,
Aşığı kim
nasıl, görüyor söyle,
Pişman
olsan neye, yarıyor söyle,
İçimde
kuruyan, çöl oldun artık,
Neyleyim
sevdiğim, el oldun artık.
Zaman geçip
gitti, aklar belirdi,
Sabretmek
yetmedi, aklım delirdi,
Arayan
elbette, gelir bulurdu,
Rotası
bilinmez, yol oldun artık,
Neyleyim
sevdiğim, el oldun artık.
Arşa
uzanırmış, sevenin ahı,
Hiç çekinme
söyle, neyse günahı,
Kahrede
kahrede, buldum sabahı,
Gözümden
dökülen, sel oldun artık.
Neyleyim
sevdiğim, el oldun artık.
Ne kadar
yaşarım, ben bu dert ile
Her günüm
eziyet, her günüm çile,
O kadar
yoruldum, varmam menzile,
Kalbimi zorlayan, zül oldun artık.
Neyleyim
sevdiğim, el oldun artık.
Sevdanın
zorluğu, Âdemden geçer,
O da gider
gayrı, zehirin içer,
Sevdiğim
gidince, kalmışım naçar,
Bahçemde
kuruyan, gül oldun artık,
Neyleyim
sevdiğim, el oldun artık.
Âdem
Efiloğlu
12 Nisan
2025
Saat.17.10