YARANAMADIM

 

Bülbül oldum gül dalına kondum da

Ben ona bir türlü yaranamadım

Aşkının uğruna ömür sundum da

Ben sana bir türlü yaranamadım

 

Aşıksın dediler coştukça coştum

Uysal ol dediler kendimi aştım

Koyun oldum kaval sesine koştum

Çobana bir türlü yaranamadım

 

İlk önce cansuyu olsa da adım

Can katmaktı kuru dala muradım

Yağmur oldum toprağını suladım

Fidana bir türlü yaranamadım

 

İşçi oldum gece gündüz çalıştım

Ekmeğimi dostlarımla bölüştüm

Az parayla çalışmaya alıştım

Patrona bir türlü yaranamadım

 

Bir kez “Siz kimsiniz?” diye sordum da

Beni dışladılar kendi yurdumda

En taş kalpli ile dostluk kurdumda

Cihana bir türlü yaranamadım

 

Vatana kendimi feda etsem de

Düşmana haine seda etsem de

Ata’ya sözümü eda etsem de

Divana bir türlü yaranamadım

 

Coşari ne kadar söylersen söyle

Belli ki dünyanın düzeni böyle

Yüreğim insani durunca öyle

Şeytana bir türlü yaranamadım.

 

09.04.2025/Samsun

 

 İbrahim COŞAR

( Yaranamadım başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 22.04.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu