Zaman Bir Afyon
Kimya’nın Dizeleri:
Zaman ne garip bir ilaç,
Oyuncaktı bir zamanlar hayat,
Acı, keder, mutluluk sırayla geçer,
Kabuk tutar yara, geçer geçmez.
Alışırsın sancıya,
Sandığın ilaçtır aslında alışkanlık.
Sonra biri gelir,
Der ki: “Bu yaşadığın, yaşam değil.”
Çatlar ruhun,
Kuru toprak gibi,
Kopar aklından sebepler,
Kimsin, neden varsın, anlayamazsın.
Geçer günler...
Zamanın afyon olduğunu,
Çok geç anlarsın.
Ben bir ömür geçirdim,
Kendimden uzak,
Saçlarım ağardı,
Kemiklerim suskun,
Acıyı öğrendim.
Ben Kimya…
Küçük bir şehirde
Unutulmuş bir adım.
Savaşlar, pandemiler,
Yokluklar içinde büyüdüm.
Ne fark eder ismim?
Dün de buradaydım,
Bugün de…
Yarına dair umudum yok.
Bir hikâye değil anlattığım,
Bir insanım sadece,
Yıkılmış, ezilmiş,
Fidan iken kırılmış.
Adımı ben seçmedim,
Ama Kimya olmayı seçtim.
Bir gün son hatırlayan da gidince,
Hiç doğmamış gibi olacağım.
Bir baltaya sap olamadım,
Sorumluluktan kaçtım belki,
Ama zaman…
Zamanı hep ilaç sandım.
Yanıldım.
Güzel bir anı bırakmak istedim ardımda,
Başarabildim mi bilmem.
Zaman gösterecek…
Vaktim kalmadı pek.
Zaman ilaç değilmiş,
Sadece alışkanlık,
Sadece uyuşmakmış
Acıya, hüzne, yalnızlığa…
Ben Kimya,
Sizden biri,
Ya da sizden olmaya çalışan biri.
Yarını olmayan,
Ümit taşımayan biri…
(
Zaman Bir Afyon başlıklı yazı
İslamokan17 tarafından
25.04.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
