Vakti gelende azat ederdin.
Uçmayı bilmeyen tutsak kuşlar,
Gökyüzünü tanımayan bakışlar,
Kör noktalarda...
Ayazda , fırtınada, karda
Kuşlar sanki acısız, sızısız,
Onları ölüme gönderdin...
Sığdıramadın kuşları dünyana.
İstedikleri bir avuç yem,
Bir avuç su,
Bunları mı çok gördün?
Onlara sormadan salıverdin,
Senden gitmek istemiyorlardı hem.
Bütün ağrıları keser / ölüm
Kimine düğün gecesi,
Kimine azap kapısı / yazık
Yollar kimine büklüm büklüm
Kimine dikensiz gül.
Biliyorsun her şey yarım artık
Azat ettigin maviye hasret kuşlar
Kanatları kırık.
Düşlerinde bile terkettiler artık seni...
