Gözlerim kapalı, kalbim açık,
Bir cümle düşer uykunun eşiğinden.
Ne tam bir kelime, ne de hayal gibi,
Sanki gökten süzülen ince bir niyaz.
Rüyanın ortasında bir ses:
Ne senin sesin, ne de benim.
Belki ezelden kalma bir çağrıdır bu,
Yaralı harflerle dokunur içime derin.
“Unutma,” diyor, “içinde kalanları,
Her sustuğun, bir gün seni çağırır.”
Ve ben…
Uyansam da silinmez o yankı,
Bir dua gibi kalır dudaklarımda.
Sabah olur, ışık dokunur cama,
Ama rüyam hâlâ içimde sürer.
Çünkü bazı cümleler,
Sadece uykuda tamamlanır.
(
Rüyanın Cümlesi başlıklı yazı
NEJAT HOCA tarafından
4.05.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
