Ölenlerin yokluğuna,
Yüreğimi üşüten ayaza, kara,
Zamansız yağmurlara
Alışamadım gülüm.
Karabasan yalnızlığıma,
Bomboş, kasvetli sokaklara,
Şeftali ağacımın kurumasına,
Yenilenen kapı ziline,
Dağınık sarı odalara,
Serçelerin bizi terketmesine,
Artık ısıtmayan güneşe,
Alışamadım gülüm.
Hala alışamadım gülüm,
Böyle zamansız ayrılıklara,
Artık boş kalan koltuklara
Elinin değmediği yemeklere,
Çamaşır makinesinin sesine,
Küflü balkon demirlerine,
Alışamadım be gülüm,
Gönlüm hep iki büklüm...
Bugün de gitmedim bir yere,
Seni bekledim gözüm kapıda.
Bir umut gelirsin diye.
Ha unutmadan söyleyeyim,
Nermin teyzeler Niğde'ye taşındı.
Yeni komşulara da alışamadım.
İbrahim abi sizlere ömür,
Kanserle geldi ona da ölüm.
Ben hiçbir şeye alışamadım.
Yağmur yagacak hava kapalı,
Sis kaplamış sokağı.
Biliyor musun, sokağımızın adı değişti,
Zaman zaman unutuyorum.
Hiçbir şeye alışamadım,
Senden sonra inan gülüm,
Boğazımda bir düğüm...
Yağmur yağacak hava kapalı...
(
Alışamadım Gülüm başlıklı yazı
maviye-surgun tarafından
18.05.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
