KÖYDEN İNDİM ŞEHİRE

 

Köyde doğmak ayrıcalık insana

Herkes bilir kim kimdir, kimin nesidir

Doğumuna şahittir komşu karısı Hacce

Çocukluğunu bilir başı yaşmaklı Tökez Nene

Kaç kez yakalamıştır erik ağacında seni

Bir kere şikâyeti yoktur senden yana

Cenazemiz bir, düğünümüz bir  

Acı ortak, neşe ortak, güç ortak


Horu da top oynayan çocuklara

Güğümle su yetiştirir Asiye teyze

Düşersen kaldırırlar düştüğün yerden 

Yaralıysan sararlar yaranı

Hiç kimse görmeden geçemez düşeni

Dışlanırlar.


Büyüdükçe sığmaz olursun köye

Ortaokul için kasabaya

Lise için şehirlere gidersin

Üniversite için düşmüşsündür

Metropollerin kalabalığına

Orada görürsün balıkların

Boğulduğunu denizin ortasında


Kimsenin kimseyi tanımadığı

Dostluğun, komşuluğun kaybolduğu bir yaşam

Toplumsallıktan bireyselliğe düşüş

Sadece ben, her zaman ben, daima ben

Bu bencillikten geriye kalan

Çürüyen vicdanlar, kaybolan hayatlar,

Yitirilmiş insanlık


18.05.2025/Samsun


İbrahim COŞAR

( Köyden İndim Şehire başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 18.05.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu