Burasý hakikatler diyarý —
Terk edilmiþ zamandan arta kalan bir düþ gibi;
Pejmürde sokaklarýnda yankýlanýr suskunluk,
Ve sen sorarsýn:
“Bu dizeleri doðuran nedir?”

Ah, neye gerek bu sual?
Zira içimde, sarhoþ deðil ama sarsýlmýþ bir ruh taþýrým;
Gönlüm, geceyle hemhal olmuþ bir derviþ sükûnetinde,
Ve her harfim, içimin en kuytu kývrýmlarýndan süzülür.

Duygularým, yalpalamadan yürür satýrlarýmda —
Bir rüzgâr gibi, ne sert ne yönsüz…
Her kelimem, bir rayihanýn ince sýzýsýdýr
Ve edebiyatýn münbit bahçesinde
Ekerim sözü, biçerim sükûtun meyvesini.

Ben ki;
Heceyi aþkla sulayan, manâyý göðsünde büyüten bir kelâm iþçisiyim.
Dizelerim, bir gönül sabahýnda ürperen serinliktir —
Sessiz ama derin, kýrýlgan ama köklü.